ülkenin dört bir yanından toplandık,
spontone gelişti herşey;
gün be gün çadır sayımız arttı.
çok çalıştık.
sincaplarla uyandık.
birbirmize yardımı esirgemedik
koştuk, acıktık hep açtık aslında
yedik çok yedik.
yemek yemekten acıktık, yine yedik.
patlıcanları ve işbirliğini unutmadık
sanatımızı icra ettik,
sanatını icra edenlere saygı da duyduk..
sarıldık,özlemiştik.
her etkinliğe hazırdık
kendimizden geçtik.
meşhur olmak istedik, sahnelere sığmadık!
sevdik..
hizmette ise sınır tanımadık
ciddiyete karşıydık,
çoluk çocuk dediler.
biz ise hep şendik!
şiş ve çapaklı yüz, karmakarışık saçlarla fıstıki çadırımızda mesuttuk.
5 yorum:
çok acaip bişi...tatlı bir tebessümle gülerken ağlama isteği uyanması,buna şu anda hemen şimdi orda olma isteğinin eşlik etmesi, hatta içinin gitmesi...ama yok hüzün değil hissettiğim
eline sağlık..pek güzel olmuş:)
yine yeni yeniden yapmalıyız! çoğalıp, gürültülü, bi o kadar kahkahalı günlere amei'ciğim.
okudukça gözlerimin dolduğu...ah nezormuş katlanmak dediğim karelere bakıp ağlamak hıssiyatı nedir bilirmisiniz canlar!!!
neye katlanmak len? daha çok güzel günler yaşıcaz rapocum.
Yorum Gönder